Vervolgens gaan we door naar m'n werk: het project Ecojóvenes! Hier ga ik nu elke dag 's ochtends heen, van 8.30 tot 12.30. De foto is van m'n eerste keer, geweldig.. Samen met de baas, Carlos Mamani, zijn we zo, hup, een klaslokaal binnen gevallen met zo'n 15 á 20 kinderen erin (maar jullie weten misschien hoe goed ik ben in schatten..). Zij hadden les, maar dat maakte niks uit hoor! Kom maar Sanne, voor de groep! En nu gaan we ons allemaal voorstellen en je welkom heten. Echt super lief was het! Maar wel een beetje ongemakkelijk eerlijk gezegd.. We zijn het hele rondje rond gegaan en ik heb iedereen stuk voor stuk bedankt. Helaas was het daarna mijn beurt om wat te zeggen. Uuuuuh, ik kan nog niet zo goed Spaans?!?! Met m'n rode kop heb ik hakkelend wat woordjes gebrabbeld, maar gelukkig vond iedereen het geweldig aan het daverende applaus te horen. Iedereen was de les blijkbaar vergeten, want vervolgens zijn met z'n allen naar buiten gegaan, naar het pleintje. Hier stonden dozen vol salteña's (ja inderdaad, die beroemde dingen waar ik al wat over verteld heb in m'n vorige blog), voor iedereen één! Dit alles speciaal voor mij, vertelde Conny mij later. Maar ook een beetje voor de kinderen, want die hebben mij toch uitgelachen! Dat was natuurlijk de reden dat ze die salteña's gekocht hadden, ze wísten dat niemand dat voor de eerste keer goed doet! Dus ik heb daar lekker lopen stuntelen en nog geprobeerd lief te lachen.. Ondertussen zat ik wel heerlijk onder het sap! Het was erg leuk en bijzonder om te zien met hoeveel liefde ze me ontvingen! Helemaal super! Nu werk ik er al zo'n 4 weken en heb sinds deze fameuze eerste keer bijna geen kind meer gezien.. Dit vind ik erg jammer, want dat betekent dat ik elke ochtend achter de computer wat dingen op zoek of vertaal. Gelukkig is mij verteld dat het waarschijnlijk volgende week allemaal gaat beginnen, nu is het nog een beetje organiseren. Ik ben erg benieuwd en hou de moed erin!

De volgende foto laat zien hoe heerlijk Conny, Eva en ik het hadden het weekje dat Eva in La Paz was! Ik vond het echt super gezellig dat Eef er was en we hebben leuke dingen gedaan! Ik heb Eef de stad laten zien en we zijn naar wat marktjes en leuke plekjes geweest. Ook Conny heeft ons mooie plekjes laten zien, rondom La Paz. We hebben een heuse tour gemaakt met z'n drietjes en dat was heel gezellig! Op deze foto zijn we aan het genieten van onze lunch, met een prachtige omgeving om ons heen! Helaas was het niet alleen maar lachen, gieren, brullen toen Eef er was, want er moest ook hard gewerkt worden. Eef was er namelijk niet voor niets: het visum moest geregeld worden! Jemig de pemig, wat een werk is dat. Muchas gracias a ICCO, want zij hebben een advocaat geregeld die ons echt geweldig geholpen heeft! Zonder haar waren we nu nog steeds bezig.. Het was een enorm werk (voor haar, wij zaten maar wat..), en wát een papieren! Ongelofelijk. Maar zoals Conny telkens tegen ons zei: 'Jullie kunnen hier tenminste een visum krijgen, in Nederland zou dat nooit gelukt zijn als Boliviaan!' En daarom zijn we vol goede moed langs alle instituten, mensen en medische testjes gegaan. En niet voor niks, want volgens mij hebben we álle papieren om rond 11 maart ons visum voor 1 jaar aan te vragen. Pamela, bedankt!

Wat een lang verhaal is het ondertussen al geworden! Ik kan nog véél meer vertellen, maar ik zal het hierbij laten. Dan heb ik ook nog wat voor de volgende keer! ;) Ik heb het hier heerlijk, maar mis jullie soms wel hoor! Toch heb ik nog láng niet genoeg van dit mooie land en ben ik blij dat ik er nog 5,5 maand van kan genieten! Ik hoop dat jullie het thuis net zo lekker hebben als ik hier. Un muy bien fin de semana y muchos besos de Bolivia!

Fotoverslagje

21-02-2013 20:33

Hoi lieve mensen!

Hier is weer een update vanuit het mooie Bolivia! Dit keer ga ik mijn ervaringen vertellen met behulp van wat foto's! Ik neem je mee in mijn avontuur. :) Geen zin in lange verhalen, maar wel in leuke foto's? Dat kan ook hoor, no problema! Scroll dan gewoon even snel door mijn 'Foto's'. Heb je er wel zin in? Ga dan met me mee!

Allereerst wil ik jullie mijn nieuwe kamer laten zien! Let niet op de rommel. ;) Ik ben verhuisd! Ik woon niet meer bij die allerliefste Conny in Zona Sur, maar nu woon ik bij Khantuta, Andrés en Silvio. Een stel van rond de 28 met een ontzettend lief zoontje die net 1 jaar is geworden! M'n kamer is heel chill en het huis ligt aan een super leuk pleintje: Plaza España. Dit is in Sopocachi, het oude centrum van La Paz en een ontzettend gezellig wijkje! Ik heb het erg naar me zin hier, helemaal super! Ik krijg alle vrijheid, kan doen en laten wat ik wil. 's Middags kan ik lekker lunchen, want de hulp kookt bijna altijd! En dat is natuurlijk ideaal voor iemand die zulke geweldige keuken skills heeft als ik! :)

Na 's ochtends gewerkt te hebben bij Ecojóvenes ga ik altijd even lunchen. Dit is de grootste maaltijd hier, want 's avonds eten ze eigenlijk niks meer. Hier neem ik dan ook altijd lekker even de tijd voor. Ik eet thuis wat, zoals ik vertelde, of ik ga gezellig met iemand in een restaurantje eten. Je hebt hier voor 25 Bs (€2,80) een 4-gangen menu! Haleluja, super lekker én veel! Het begint met een kleine salade, dan een soepje, een bord vol rijst, patatjes en kip om dit alles vervolgens af te sluiten met een heerlijk taartje! Wauw, echt geweldig! (Al zit je halverwege je bord rijst, patatjes en kip al vol en moet je moeite doen om het taartje nog op te eten..) Na al dit lekkers ga ik met het minibusje op naar m'n Spaanse les. Hier doe ik 1,5 uur heel goed m'n best en daarna ben ik vrij! Een voorbeeldje wat ik dan doe kan je zien op m'n volgende foto. Wat doe ik hier? Hier maak ik een tour met de toeristen bus met m'n Boliviaanse amiga Ariana. Erg leuk! Lekker met alle toeristen in een bus, terwijl ik me eigenlijk absoluut geen toerist voel. Ik denk altijd dat ik er al uitzie als een Boliviaan, alleen denken de mensen hier daar helaas anders over.. Maar het gevoel is er al en dat is erg belangrijk! De tour was leuk en ook nog eens goed om de stad te leren kennen! Hierdoor kan ik me nu erg goed door de stad navigeren met micro's, minibusjes, trufi's en taxi's! Ik ben trots op mezelf! Naast touren door de stad ga ik ook lekker chillen bij Ariana, een drankje doen in de stad, varen over het Titicacameer of naar de film (25 Bs! 40 voor de VIP-zaal: stoelen die je met één druk op de knop omtovert tot echte ligbanken én waar je drankjes en eten aangeboden krijgt). Ik ken al wat Bolivianen en zelfs wat Nederlanders, dus ik vermaak me heel goed! :) 

Na het heerlijke weekje dat Eef er was, was ik nog steeds niet van haar af! Want wat hebben we gedaan? We zijn naar het op één na grootste carnaval festijn van de wereld gegaan: Oruro! En wat heb ik daar van genoten! Het was geweldig mooi! We hebben gezeten, gekeken, gedanst en gedronken: heerlijk! De groep was ook super gezellig: allemaal mensen van Eva's huis + wat vrienden, waaronder ik dus. Maar dat maakte niet uit, want we hebben een geweldige tijd met z'n allen gehad. Deze twee foto's van carnaval zijn beiden heel erg typerend voor Oruro naar mijn idee. De man in het mooie groene pak lijkt wel heel lief en aardig, maar eigenlijk is dat helemaal niet zo! Hij is een biablo, een duivel! Hij danst de belangrijkste dans van Oruro: el Diablada. Eerlijk gezegd weet ik niet meer helemaal hoe deze dans gaat, omdat we zó ontzettend veel gezien hebben, maar ik weet wel dat het heel mooi was! En niet alleen deze duivel was mooi, alle andere dansers zagen er ook prachtig uit. Meer foto's zijn wederom te zien bij 'Foto's'. De tweede foto laat de op het eerste gezicht lieve kinderen zien. Deze zijn ook permanent aanwezig in het carnaval van Oruro. Niemand is veilig, iedereen wordt besproeid! Het klinkt misschien erg, maar eigenlijk is het heel erg grappig! Eef en ik probeerden de gok te wagen om met een danser op de foto te gaan en dat werd ons duur betaald.. Zo'n 10 kinderen vonden het grappig om ons te besproeien, waardoor wij eigenlijk niks anders konden dan met onze handen voor onze ogen op de tast de weg terug te zoeken.. Hilarisch! De volgende dag waren we slimmer en hadden we net zulke poncho's gekocht als deze lieve, onschuldige jongetjes op de foto. Helemaal veilig voor de kids hebben we genoten van de optocht. Wat een heerlijk weekend!

Comments

liefs

lourens en gertrude 03-04-2013
Lieve sanne,
Wat een ervaringen! Je wordt erin ondergedompeld! Volgens ons krijg je niet eens de kans en tijd om familie en vrienden te missen:-)...!
Geniet ervan en door je verhalen en foto's krijgen wij ook niet de kans om JOU te missen! Het ga je goed en veel liefs van ons! Xxx

lekker meegenieten

Yara 02-04-2013
Hoi Sanne, wat een mooie verhalen zeg! En wat een gedoe met dat visum gelukkig is het allemaal goed gekomen! Als snap ik nog steeds niet helemaal hoe je nou een visum voor 95% kunt hebben maar goed :) Wat een fantastische dingen maken jullie mee en doen jullie! Ik geniet maar wat graag mee via jullie blogs! Veel plezier nog, liefs Yara

mee genieten

masil berendschot 25-03-2013
Dag lieve sanne!

Wat een geweldige ervaring! Ik geniet mee door je fantastische website waar al je belevenissen te lezen zijn. Wat leuk om zo met je mee te leven!!

port

oma Henny 26-02-2013
Hallo Sanne, net je hele verhaal gelezen, een prachtig verhaal en je amuseert je uitstekend begrijp ik. Ik heb het carnaval ook op Google gezien, wel heel bijzonder. Samen met Heily heb ik van je flesje Port genoten, ik hou me aanbevolen voor een nieuwe ;). Lieve schat, het was een mooi verhaal, blij dat ik het gelezen heb, geniet ervan. Groetjes aan Conny en Eva en een dikke zoen van je oma.

geland

Door-Elske Cazemier 22-02-2013
hoi Sanne, zo te zien ben je inmiddels wel geland! Leuk om je verslagen te lezen. Bevalt het je bij Eco Jovenes? Zo te zien wel. De ambtenarij is overal eigenlijk wel ingewikkeld. Groeten aan Carlos Mamani en vooral ook aan Conny. saludos y abrazo, Door-Elske