Hoi lieve mensen in het mooie Nederland! Ik hoop dat het goed gaat met jullie allemaal! Hier wel in elk geval, ik voel me helemaal thuis! Zo erg zelfs dat ik er eigenlijk helemaal niet aan gedacht had om weer eens een blog te schrijven totdat Eef tegen me zei dat haar ouders graag nieuwe verhalen van mij wilden horen! Huh?! Eerlijk gezegd dacht ik dat niemand meer geïnteresseerd zou zijn, want ik leef hier nu gewoon. Ik werk, heb wat vrienden, doe leuke dingen enz. Maar bijzonder? Nou nee, gewoon net zoals in Nederland. En in Nederland schrijf ik ook geen blog, toch?! Maar nadat Eef dat gezegd had ging ik eens nadenken, was m’n leventje wel zo normaal hier? Hmmm, dacht ik bij mezelf. Misschien heb ik toch ook best wel leuke en bijzondere dingen al meegemaakt hier, die ik wel met de mensen thuis kan delen! Dus hier is weer een update vanuit het verre Bolivia, speciaal voor de mensen die nog geïnteresseerd zijn en in het bijzonder Jan en Anja! :) Dit keer een beschrijving van alle mooie en nieuwe plekjes in Bolivia waar ik geweest ben. De foto’s zijn te zien bij het kopje foto’s! Niet alle steden zijn hier beschreven, sommige komen namelijk voor in m’n eerdere blogs en dubbelop vond ik wat teveel van het goede. Maar wil je een mooi overzichtje van mijn uitstapjes in Bolivia? Kijk dan op de startpagina! De Alasita mercado in La Paz is vervangen door mijn ‘Bolivia travel map’! Deze is mogelijk gemaakt door mijn liefste vriendje Lennart, dat had ik zelf namelijk niet kunnen maken.. ;) Dus alle credits mogen naar hem! Ik zal het kaartje ook bijhouden als ik nog meer mooie reizen ga maken! Voor nu: kijk, klik en geniet!
La Paz
Mijn nieuwe thuis! En zo voelt het ook echt al. Na bijna drie maanden in deze stad gewoond en geleefd te hebben kan ik me al super goed door de stad heen navigeren. Het voelt zo goed als ik een Boliviaan iets hoor vragen wat ík gewoon wel weet! Hoe stoer is dat?! :) Niet alleen het navigeren door de stad gaat goed, met m’n werk gaat het ook steeds beter! Ondertussen ben ik ook bij een ander project begonnen, een heel mooi project! Dit project bestaat uit twee delen: meisjes van de straat halen én ze vervolgens opvangen in een huis. Het eerste deel heb ik nog niet mogen meemaken, maar misschien gaat dan binnenkort gebeuren, spannend! Van het tweede deel heb ik al wel veel gezien! Ik ga nu 3x in de week naar het huis en het zijn allemaal super lieve meiden! Wat ze hebben meegemaakt is echt super heftig allemaal, want op straat leven staat bijna gelijk aan werken in de prostitutie om aan eten, onderdak en geld te komen. Afschuwelijk echt! De meeste meisjes zijn tussen de 14 en de 17 jaar en twee meisjes hebben al kinderen! In totaal zijn er 7 meiden en ze zijn stuk voor stuk echt heel bijzonder. Je merkt haast niet dat ze het zo moeilijk hebben (gehad). Echt zo mooi om te zien! Ik ben blij dat ik in dit project mijn steentje kan bijdragen. Mijn taken bestaan nu nog vooral uit een beetje meehelpen waar kan, zoals koken, activiteiten begeleiden, ‘oppassen’ (de meiden kunnen niet alleen zijn), naar het ziekenhuis enz. De meiden accepteerden me meteen, dus dat was super fijn! Ik ben ontzettend blij dat ik nu ook bij dit project werk! De andere 2 dagen, en soms op zaterdag, ga ik namelijk nog naar Eco Jóvenes, m’n oorspronkelijke project. Daar wordt het stukje bij beetje ook leuker! We hebben nu namelijk al twee zaterdagen een voetbaltoernooi gehad waarbij ik scheidsrechter mocht spelen, echt geweldig! Super leuk om met alle jongens en meisjes te voetballen! :) Daarnaast ben ik ook al een paar keer naar scholen geweest. Wat ze daar precies hebben gedaan weet ik niet precies, maar ik heb foto’s gemaakt en dat vonden de kinderen allemaal super interessant! Erg leuk ook! Kortom, met werk gaat het steeds beter en daar ben ik erg blij mee! M’n leven hier naast het werk is gelukkig ook érg leuk! Ik ga nog steeds lekker lunchen met mensen, naar de film, drankjes drinken en lekker dansen in clubs. Maar.. ik dans niet meer alleen in clubs! Ik heb nu ook twee keer in de week les in hiphop! Dat is écht te gek. Het geeft me zóveel energie! Heerlijk om weer aan beweging te doen, haha. De leraar is super aardig en de andere meiden ook. Ze zijn wel echt veel beter dan ik en pikken het zó snel op! Maar ach, ik doe m’n best en heb het erg naar m’n zin en daar gaat het om dacht ik! Verder maak ik ook geweldige uitstapjes naar mooie steden. Wil je daar meer over lezen? Lees dan gerust verder! :)
Isla del Sol
Kijk naar de foto’s en je ziet hoe verschrikkelijk mooi deze twee dagen waren! Echt ongelofelijk! Je kijkt je ogen uit bij het Titicacameer! Helaas werd dit je niet zomaar voorgeschoteld, je moest er nog wel aardig wat voor doen.. ;) Libia en ik kwamen na een busreis van 3 uur aan in Copacabana, het beroemde stadje aan het Titicacameer. Hier hebben we een boot gepakt en zijn we in 1,5 uur over het Titicacameer naar Isla del Sol gevaren. Wat een heerlijke tocht was dat! Super mooi! Eenmaal aangekomen op Isla del Sol begon het echte werk.. We kwamen aan op een strandje van zo’n 10 bij 10 en de enige weg die er was waren trappen, trappen, trappen en nog meer trappen, stijl omhoog! We konden niks anders, dus we zijn de strijd aangegaan! Ik was me toch bezweet toen ik eenmaal bovenaan kwam, maar het was alle moeite zeker weten méér dan waard! Wát een uitzicht! Ongelofelijk! Onder het genot van een drankje en een totaal geweldig uitzicht hebben we heerlijk uitgerust. Wat een fijn weekendje!
Uyuni
Uyuni, wat kan ik daar nou over vertellen.. Ik moet eerlijk zeggen dat ik voor dit weekend gewoon geen woorden heb, niks kan namelijk het gevoel dat ik bij dit weekend en deze plek heb evenaren. Ik ben nog nooit op zo’n mooie plek op aarde geweest en ik denk ook niet dat ik ooit nog op een mooiere plek kom. Deze drie dagen waren in één woord geweldig en ik zal het nooit meer vergeten! Aan mijn foto’s is het ook wel te zien, want ik kon gewoon niet kiezen welke ik wel en niet met jullie wilde delen! Er waren gewoon teveel mooie plekjes. Het bijzondere aan Uyuni en haar omgeving is, is dat je in drie dagen het gevoel hebt dat je álle verschillende soorten denkbare plekken in de wereld hebt gezien, behalve het regenwoud misschien. De eerste dag kom je namelijk op het zoutmeer: één grote witte vlakte, met alléén maar zout. Ongelofelijk! Dit kan je misschien vergelijken met de noord/zuidpool. ;) Op de tweede dag rijd je door woestijnen en langs meren met de mooiste kleuren. Het is gewoon niet vast te leggen met de camera. Daarna, op de derde dag, denk je dat het niet mooier kan. Maar nee hoor: je krijgt geisers te zien, lama’s of alpaca’s op de mooie groene steppe en als klap op de vuurpijl word je ondergedompeld in het ongelofelijk hete water van een thermaal bad mét uitzicht op de mooiste bergen. Nouja, onbeschrijfelijk was het eigenlijk zoals ik al zei..
Potosí
Na een hele nacht in de bus gezeten te hebben kwam ik om 6.15 aan in Potosí. Niet veel later was ik weer gelukkig herenigd met mijn lieve vriendinnetje Eva! Samen gingen we Potosí in, op zoek naar de mijnen! Eerlijk gezegd werden we wel érg zenuwachtig toen we door Potosí liepen, de mijnen zijn toch niet niks.. Maar we waren er nu, dus we gingen toch maar op zoek naar een organisatie die ons mee wilde nemen! We hadden er eentje gespot en liepen er met enige onzekerheid heen. We waren nog niet halverwege toen een man naar ons riep of we misschien de mijnen in wilden?! ‘Uuuuh.. Ja..’ mompelden we. Maar deze man zat vól enthousiasme en binnen één minuut waren we binnen en voelden we ons super op ons gemak. Dit kon nog wel eens leuk gaan worden! :) De jongeman was oud mijnwerker en echt ongelofelijk aardig! We hadden er helemaal vertrouwen in! Na wat papiertjes ondertekend te hebben dat we dit allemaal op eigen risico deden stapten we de jeep in, op naar de mijnen! Eerst langs wat winkeltjes, want er moesten cadeautjes gekocht worden voor de mijnwerkers. Daarna hebben we ons omgekleed en we zagen er echt ongelofelijk stoer en crimineel uit! (vond ik, haha.) Pak aan, laarzen aan, helm op, doekje voor en gaan met die banaan! Niet veel later waren we dan écht in de mijnen en ik moet eerlijk zeggen dat ik het toch niet zo prettig vond.. De tunnels waren smal, ontzettend laag, modder overal en je kon ook nog eens niet zo goed ademen. De jongens renden naar mijn idee door de tunnel heen, dus ik was binnen 10 minuten al bezweet. Jaja, je moet er wel wat voor over hebben hoor om dingen te zien in Bolivia! hahaha. De mijn was echt wel een beetje benauwend vond ik.. Veel mijnwerkers hebben we niet gezien, het was namelijk Pasen en dus waren de meesten naar familie of vrienden. Aan de ene kant misschien fijn, dan hebben we dat nare deel gemist, maar aan de andere kant was het misschien ook wel weer goed geweest als we dat stukje ook hadden meegekregen. Maar al met al was ik erg blij dat ik uiteindelijk weer licht zag! Voor mij leek het een beetje als de bijna-dood-ervaring verhalen: een hele donkere tunnel met een ongelofelijk mooi licht aan het uiteinde.. Heerlijk om weer frisse lucht te ademen! Ik ben wel erg blij dat ik het gedaan heb, ik ben wel de mijnen in geweest! De gids was ook super goed, hij wist heel veel en heeft ons ook verteld dat het minder erg is dan mensen altijd denken. Al ligt het er wel aan in welk bedrijf je werkt.. Maar mensen hebben over het algemeen zelf de keus, ze ‘willen’ het, maken normale uren en krijgen goed betaald. Dus ik ben blij dat het overall gezien een positieve ervaring was!
Sucre
Na het dagje in Potosí zijn Eef en ik doorgereden naar Sucre. Ook wel ‘La Ciudad Blanca' genoemd, oftewel: De Witte Stad. En dat klopt inderdaad deels, al had ik het wel nóg witter verwacht. Niet dat het ook maar iets uitmaakte qua mooiheid van de stad, want het is zo’n leuk en mooi stadje! Ontzettend schattig, veel groen en leuke parkjes. Wat een heerlijk stadje om een weekendje te vertoeven! Zoals Conny mij al had verteld is het wel echt een stadje om lekker te relaxen, maar dat is niet erg, want dat kunnen Eef en ik als de besten! :) We hebben heerlijk gechilld in parkjes, rond gelopen door het stadje, een textielmuseumpje bezocht, genoten van het uitzicht en in het zonnetje gezeten voor een dicht kasteel.. Helaas, omdat het Pasen was was er wel érg veel dicht! Geen kerkje van binnen gezien, terwijl Sucre daar toch wel bekend om staat volgens mij.. Maar ach, het maakte ook niks uit! Zonder kerkjes en kasteel was het nog steeds een erg chill weekend en de belangrijkste attractie voor mij was gelukkig wel open! Die hebben we dan ook zeker bezocht: het dinosauruspark! Op m'n 7e ben ik hier geweest met m’n papa en mama en volgens mij kon ik het nog herinneren! Al weet ik niet of het van foto’s is of van mijn eigen herinneringen.. haha. Maar ik vond het super om er weer te zijn! Het belangrijkste in het dinopark zijn de dinosaurusvoetsporen. 13 jaar geleden was er nog helemaal geen park, alleen de voetsporen, maar nu was er dus een heel park gebouwd! Allemaal levensgrote dino’s en veel informatie. Heel leuk om door het dinosaurustijdperk te lopen! Eef en ik hebben erg genoten, óók van de zon die overvloedig scheen in Sucre! :)
Nou lieve mensen, dit waren mijn verhalen alweer voor deze keer! Ik hoop dat jullie het nog leuk vinden om te lezen! :) Ik raad jullie ook vooral aan om even m'n mooie kaartje op m'n startpagina te bekijken, hihi. Verder wil ik jullie nog ontzettend bedanken voor alle lieve en leuke berichtjes die jullie achterlaten op deze site! Ik geniet er erg van! Dus vooral blijven doen! ;) Muchos besos en tot over 98 dagen!
.jpg)
.jpg)

